Każdy z nas z pewnością stresował się w środowisku pracy. Polacy to jeden z najbardziej zestresowanych narodów. Żyjemy bowiem w coraz szybszym tempie, staramy się sprostać wielu wymaganiom, zarówno partnera, dzieci jak i przełożonego, co często rodzi liczne frustracje.
Kiedy wymagania, jakie stoją przed pracownikiem są dostosowane do jego możliwości psychofizycznych, jednostka posiada odpowiednie umiejętności i wiedzę oraz może liczyć na pomoc ze strony współpracowników lub przełożonych, po okresie wzmożonego wysiłku problemy zostaną rozwiązane i frustracja ustępuje. Pracownik jest wtedy zadowolony z siebie i wyników swojej pracy, z relacji z kolegami i przełożonymi, co więcej, uczy się nowych rzeczy, zwiększa swoją wiedzę i kompetencje, wzbogaca też swój warsztat pracy i doświadczenie zawodowe. Wzrasta więc jego poczucie własnej wartości, pracownik jest wtedy bardziej chętny do zmian, do robienia i uczenia się nowych rzeczy. Jest to korzystne zarówno dla przedsiębiorstwa, jak i dla samego pracownika, który czuje, że rozwija się w danej organizacji. Problem powstaje wtedy, gdy wymagania, jakie stoją przed pracownikiem, trwają bardzo długo i narastają, a jednostka nie posiada odpowiedniej wiedzy, umiejętności ani wsparcia ze strony otoczenia i nie potrafi poradzić sobie z nimi. Gdy wymagania te przekraczają możliwości psychofizyczne pracownika, a problemy nie zostają rozwiązane przez dłuższy czas, jednostka czuje ciągłe napięcie, pobudzenie, stres, który utrzymuje się w sposób długotrwały. Pojawiają się nieprzyjemne uczucia takie jak złość, lęk, strach, gniew, wstyd, poczucie winy, poczucie bezradności i beznadziejności. Pracownik powoli traci energię i siłę, czuje się zmęczony i wyczerpany, mogą pojawiać się też różnego rodzaju bóle. Gdy sytuacja nie ulega poprawie pojawia się smutek, apatia, poczucie winy, utrata zaufania do siebie, współpracowników i przełożonych oraz do firmy, niechęć do działania i zmian. Stopniowo obniża się zdolność do radzenia sobie ze stresem, z nowymi i trudniejszymi obowiązkami w pracy, co skutkuje zachwianiem się i spadkiem poczucia własnej wartości. Powrót do pełnej aktywności i odczuwania satysfakcji zawodowej możliwy jest po długim odpoczynku, regeneracji sił, często też potrzebna jest wyrozumiałość i pomoc ze strony przełożonych, współpracowników, rodziny i psychologa. Bardzo ważne jest też, aby mieć czas na realizację siebie i swoich pasji.Stres w pracy może być niebezpieczny
